Blik op oneindig & gaan!
Blijf op de hoogte en volg Marijke
05 Januari 2014 | Denemarken, Herning
Zo daar zit ik dan in Herning. Ik ben hier al een paar dagen en het is nogal wennen. De reis viel me mee en ik heb onderweg nog wat mensen ontmoet. Zoals op het treinstation een lief Deens dametje dat gebrekkig Engels sprak en vertelde dat ze het had geleerd omdat ze brieven schreef vroeger naar haar geliefde daar toen ooit? Een soort van memories-achtig verhaal. Heel schattig.
Na oud en nieuw was het nogal raar om na dat de familie 1 januari was geweest verder te gaan met inpakken en afscheid nemen. Het gevoel dat ik weg zou gaan was er niet echt. Tot het natuurlijk 2 januari werd. Dat was natuurlijk toch wel een soort 'shock'. Gelukkig waren Pieter, mn ouders, Lucienne en Linde mee. Na de bagage te hebben gefixt (dat moest ik zelf doen en dat was nogal stressen, maar volgens Pieter en Linde was ik juist heel snel klaar) Na de paspoort/security controle kon ik dus niet meer terug. Pieter en Linde nog uitgezwaaid. Blijkbaar had ik nog langer moeten blijven staan, maar ik dacht dat ze al weg waren. Wat dus niet zo was, mja het ging ook allemaal zo vaag en toch best snel. Daar stond ik dan met mn zware tas en mn dikke jas. Ik had niet echt honger ofzo maar wist dat ik gewoon moest eten voor de hele reis zou beginnen.
Dus hup naar de Burgerking. Wel raar om in je eentje te zijn. Veel met Pieter nog gebeld en gewhatsappt tot ik bij de Gate was. Met een busje werden we naar het vliegtuig gebracht. Het instappen duurde niet lang en we waren al vrij snel klaar om te vertrekken. Onderweg een beetje candycrush gedaan op mn telefoon. En voordat ik het doorhad waren we al op Billund. Best chill, maar een uurtje vliegen. Op Billund aangekomen had ik vrij snel m'n koffers en had ik nog een uur voordat m'n bus kwam. Gelukkig hadden ze daar wifi en kon ik een beetje op Facebook en Whatsappen etc. De bus was best wel oud en totaal anders dan die bij ons. Het was een ritje van 20 min en onderweg veel grijs, landschap en bomen gezien. Uiteindelijk kwam ik aan bij Give station en moest ik een half uur wachten op m'n trein waar ik het dametje tegen kwam en waar ik ook gewoon wifi had. Eenmaal in de trein zag ik dat m'n plek dus al bezet was en jullie weten hoe ik ben ik vind dat prima en ga gewoon staan. Het was gelukkig maar 3 haltes, aldus de man die ook met mij in de bus zat. Eenmaal aangekomen op Herning station stond Dobromira (een tutor) mij op te wachten en even later kwam ook Andrei (een andere tutor). Die mij verder brachten naar Holmparken met de bus. De buschauffeur was nogal een chaggo guy, dus ook dat is niet heel verschillend met Nederland.
Eenmaal aangekomen op Herning hoorde ik dat Jamie (een ander Nederlands meisje) er ook was. Jammergenoeg zat zij in een ander appartement, maar waarschijnlijk kom ik volgende maand bij haar en Dian (het andere Nederlandse meisje) en blijf ik daar tot eind april. Samen hebben we een tour gehad. Het was donker dus veel indruk maakte het niet op mij. Ik moet zeggen dat het enige waar ik toen aan dacht was internet, want dat was er niet. Gelukkig was er een Maccie in de buurt die wifi had en ben ik daar even op geweest en heb ik daarna bij de supermarkt noodles, yoghurt, limosiroop. Jammergenoeg was de yoghurt met cruesli dus al over de datum. 's Avonds heb ik wat afleveringen van Divorced gekeken. Ik moet zeggen dat het een best leuke serie is/was (Heb 'm namelijk al afgekeken). De dag daarna kon ik dus weer terug om nieuwe yoghurt en spulletjes te halen en zou ik m'n fiets ophalen.
Dat gedoe met de fiets was verschrikkelijk. Lang lopen en uiteindelijk aangekomen was de band dus leeg. Na veel gedoe met pompstations zijn Dobromira en ik naar een fietsenwinkel waar mijn band dus tijdens het oppompen is opgeblazen :(. Die uiteindelijk toch maar daar laten maken.
's Avonds Divorced afgekeken. Helaas daarna een rot nacht en werd ik helaas ziek en griep en koorts en alles. Dus na m'n fiets te hebben opgehaald ben ik, nadat ik naar de Mac was geweest voor Skype, burger en een cola, gelijk naar huis/bed gereden. Het fietsen hier is super chill. Het is hier vrij plat zeg maar. Gisteravond zijn m'n Canadese huisgenootjes aangekomen en ben ik eindelijk niet meer alleen. Al moet ik zeggen dat ik dat best fijn vond :) Alleeen ja dat internet miste ik ook gewoon erg, vooral als socialmedia verslaafde en natuurlijk skype en wie is de mol.
Nu zit ik in het appartement van de Nederlandse meisjes met mn huisgenootjes voor de wifiiiii. Morgen is de introduction day. Het begint om 9.00ur en gelukkig met m'n fiets en de andere Nederlandse meiden.
De 11e komt Aixa gelukkig. Kan ik haar alles laten zien enzo.
Pieter komt 24 februari en mama en papa en jw(?) in maart/april. Dus opzich is het allemaal goed verdeeld in periodes en is het best uit te houden. De eerste daagjes waren gewoon erg wennen en daardoor heel zwaar.
Dit was mijn blog voor even. Ik hoop dat ik het binnenkort in m'n eigen appartement een blog kan posten.
Dikke kuuuuuuus
Na oud en nieuw was het nogal raar om na dat de familie 1 januari was geweest verder te gaan met inpakken en afscheid nemen. Het gevoel dat ik weg zou gaan was er niet echt. Tot het natuurlijk 2 januari werd. Dat was natuurlijk toch wel een soort 'shock'. Gelukkig waren Pieter, mn ouders, Lucienne en Linde mee. Na de bagage te hebben gefixt (dat moest ik zelf doen en dat was nogal stressen, maar volgens Pieter en Linde was ik juist heel snel klaar) Na de paspoort/security controle kon ik dus niet meer terug. Pieter en Linde nog uitgezwaaid. Blijkbaar had ik nog langer moeten blijven staan, maar ik dacht dat ze al weg waren. Wat dus niet zo was, mja het ging ook allemaal zo vaag en toch best snel. Daar stond ik dan met mn zware tas en mn dikke jas. Ik had niet echt honger ofzo maar wist dat ik gewoon moest eten voor de hele reis zou beginnen.
Dus hup naar de Burgerking. Wel raar om in je eentje te zijn. Veel met Pieter nog gebeld en gewhatsappt tot ik bij de Gate was. Met een busje werden we naar het vliegtuig gebracht. Het instappen duurde niet lang en we waren al vrij snel klaar om te vertrekken. Onderweg een beetje candycrush gedaan op mn telefoon. En voordat ik het doorhad waren we al op Billund. Best chill, maar een uurtje vliegen. Op Billund aangekomen had ik vrij snel m'n koffers en had ik nog een uur voordat m'n bus kwam. Gelukkig hadden ze daar wifi en kon ik een beetje op Facebook en Whatsappen etc. De bus was best wel oud en totaal anders dan die bij ons. Het was een ritje van 20 min en onderweg veel grijs, landschap en bomen gezien. Uiteindelijk kwam ik aan bij Give station en moest ik een half uur wachten op m'n trein waar ik het dametje tegen kwam en waar ik ook gewoon wifi had. Eenmaal in de trein zag ik dat m'n plek dus al bezet was en jullie weten hoe ik ben ik vind dat prima en ga gewoon staan. Het was gelukkig maar 3 haltes, aldus de man die ook met mij in de bus zat. Eenmaal aangekomen op Herning station stond Dobromira (een tutor) mij op te wachten en even later kwam ook Andrei (een andere tutor). Die mij verder brachten naar Holmparken met de bus. De buschauffeur was nogal een chaggo guy, dus ook dat is niet heel verschillend met Nederland.
Eenmaal aangekomen op Herning hoorde ik dat Jamie (een ander Nederlands meisje) er ook was. Jammergenoeg zat zij in een ander appartement, maar waarschijnlijk kom ik volgende maand bij haar en Dian (het andere Nederlandse meisje) en blijf ik daar tot eind april. Samen hebben we een tour gehad. Het was donker dus veel indruk maakte het niet op mij. Ik moet zeggen dat het enige waar ik toen aan dacht was internet, want dat was er niet. Gelukkig was er een Maccie in de buurt die wifi had en ben ik daar even op geweest en heb ik daarna bij de supermarkt noodles, yoghurt, limosiroop. Jammergenoeg was de yoghurt met cruesli dus al over de datum. 's Avonds heb ik wat afleveringen van Divorced gekeken. Ik moet zeggen dat het een best leuke serie is/was (Heb 'm namelijk al afgekeken). De dag daarna kon ik dus weer terug om nieuwe yoghurt en spulletjes te halen en zou ik m'n fiets ophalen.
Dat gedoe met de fiets was verschrikkelijk. Lang lopen en uiteindelijk aangekomen was de band dus leeg. Na veel gedoe met pompstations zijn Dobromira en ik naar een fietsenwinkel waar mijn band dus tijdens het oppompen is opgeblazen :(. Die uiteindelijk toch maar daar laten maken.
's Avonds Divorced afgekeken. Helaas daarna een rot nacht en werd ik helaas ziek en griep en koorts en alles. Dus na m'n fiets te hebben opgehaald ben ik, nadat ik naar de Mac was geweest voor Skype, burger en een cola, gelijk naar huis/bed gereden. Het fietsen hier is super chill. Het is hier vrij plat zeg maar. Gisteravond zijn m'n Canadese huisgenootjes aangekomen en ben ik eindelijk niet meer alleen. Al moet ik zeggen dat ik dat best fijn vond :) Alleeen ja dat internet miste ik ook gewoon erg, vooral als socialmedia verslaafde en natuurlijk skype en wie is de mol.
Nu zit ik in het appartement van de Nederlandse meisjes met mn huisgenootjes voor de wifiiiii. Morgen is de introduction day. Het begint om 9.00ur en gelukkig met m'n fiets en de andere Nederlandse meiden.
De 11e komt Aixa gelukkig. Kan ik haar alles laten zien enzo.
Pieter komt 24 februari en mama en papa en jw(?) in maart/april. Dus opzich is het allemaal goed verdeeld in periodes en is het best uit te houden. De eerste daagjes waren gewoon erg wennen en daardoor heel zwaar.
Dit was mijn blog voor even. Ik hoop dat ik het binnenkort in m'n eigen appartement een blog kan posten.
Dikke kuuuuuuus
-
05 Januari 2014 - 16:02
Floortje :
Leuuuuk Marijk!!! Super spannend! Door jou krijg ik er nog meer zin in!
Als je straks met Aix gesetteld bent, gaat t helemaal goed komen! ENJOY! -
05 Januari 2014 - 17:41
Laurien:
Leuk moppie! Klinkt goed!! Haha ik moest lachen om je Maccie-voor-wifi.. dat deed ik ook altijd :) ideaal. Hopelijk heb je een leuke introductie. Have fun en tot je volgende post! XX -
05 Januari 2014 - 20:11
Sjors Ten Hacken:
Leuk Marijke! Hopelijk ga je in de eerste dagen ook al veel mensen leren kennen, dat maakt het waarschijnlijk alleen maar leuker. Succes en maak er wat moois van! -
05 Januari 2014 - 23:23
Debbie:
Hi Marijke,
Wat leuk om jouw verhaal nu te lezen! Mijn avontuur begon ook alweer bijna een jaar geleden en ik herken jouw verhaal heel erg. Het is altijd even lastig in het begin om te wennen op je nieuwe stek, maar het komt echt goed!
Mijn tip: geniet, laat het over je heen komen en klamp je niet teveel vast aan mensen uit je thuisland! Het levert je een fantastische tijd op, echt waar!
Geniet ervan!
Gr. Debbie -
06 Januari 2014 - 01:41
Piet:
<3 -
06 Januari 2014 - 13:48
De Ouwe Meester:
Marijke,
Jouw verhaal heb ik al zo vaak gehoord van studenten die naar het buitenland verkasten.
In het begin is er sprake van een lichte vorm van heimwee, soms een cultuurschok, gaan er zaken natuurlijk niet zoals verwacht, is er niet eens internet en nog meer van dit soort ongein. Een weekje meestal. En dan komt het grote genieten, misschien wordt zelfs internet niet gemist. En komen de vrienden en familie; vreemde mensen inmiddels die een heel ander leven hebben. En dan terug naar Nederland: BAH. Wat moet ik daar doen? Eenmaal thuis ben je nooit meer helemaal thuis.
Groet en sterkte met al deze fasen. -
06 Januari 2014 - 16:32
Lucienne Verbeek:
He Marijke, wat leuk om te lezen. Je hebt al best wat beleefd! We blijven je volgen. Liefs uit.winderig NL, Lucienne
-
06 Januari 2014 - 21:20
Rutger:
Hoi Rijkje, we missen je wel hoor, bij dwdd als we kipkluifjes uit de oven verorberen. Maar we vinden je wel stoer! Hoe was je 1e introductiedag? Ben benieuwd. Griepje al weer een beetje beter? Ik ga morgen Pieter boeken voor 24feb. Succes en hou je taai. Je zal zien, het went snel. Veel liefs van ons allemaal! Rutger
-
08 Januari 2014 - 20:11
Edith Wijnands:
Hallo Marijke,
Leuk om zo je ervaringen te lezen. Wanneer de oma's er zijn, kunnen we dit laten lezen.
Gelukkig heb je nu internet en kunnen we contact houden. Geniet ervan. Weer een levenservaring rijker. Groeten v.d. meiden v. sporten. Ze vinden je een kanjer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
